Tjideng Kamp

Het gebeurt niet ieder jaar dat alle programma onderdelen zo goed op elkaar aansluiten. Dit jaar was daarop een grote uitzondering: verhalen vertellen zowel in het boek van Frank Vermeulen (Over Indië), als in de film van Pieter van Huystee (Als ik mijn ogen sluit. Leven met de Japanse kampen), als op het podium verteld door Truus Cobben-Schoonenberg en Pieter Jan van Dijk, aangemoedigd door Maddy Batelaan die in haar inleiding opriep de verhalen met de opvolgende generarties te delen, “opdat die verhalen verder gedragen worden”. Het werd uiteindelijk een lange zit waarbij men ademloos de film, soms zelfs voor de tweede of de derde keer bekeek, gevolgd door een gesprek met de regisseur.
Een bijzondere dag.

De foto’s van de bijeenkomst, gemaakt door Allard Faas, kunt u hier vinden.
De video van Jonathan Mechanicus kunt u hier zien.

Met verdriet deel ik u mede dat onze ere-voorzitter Hans Freiboth op 5 april 2024 is overleden.

Hans heeft met zijn vrouw Betty en dochter Jacqueline de organisatie van de Tjidengkamp Reünie – na een onderbreking van bijna 20 jaar – in 2014 weer opgepakt. Van 1985 tot en met 1994 werden de reünies georganiseerd door Wouter Sonneveldt en Ko van Halteren die beiden zijn overleden.

De enorme betrokkenheid van Hans, ook nadat ik het in 2018 min of meer van hem heb overgenomen, is opmerkelijk. Want geboren in 1939 in Tahiti is de Tweede Wereld oorlog in feite volstrekt aan hem voorbij gegaan. Zijn Betty heeft echter als kind in Tjideng gezeten en het was natuurlijk voor haar dat hij zich voor de reünie heeft ingezet.
Wij zullen zijn behulpzaamheid, interesse, enthousiasme en vriendschap zeer missen en wensen Betty, Jacqueline en Noer veel sterkte.

Henk Camping
Voorzitter Stichting Tjidengkamp.

Op 4 december 2023 is Henk Beekhuis op 91 jarige leeftijd overleden. Henk was tot op hoge leeftijd de niet aflatende onderzoeker en publicist van data betreffende de oorlog in de Pacific. Al dan niet geheel volgens de spelregels, publiceerde hij op zijn websites alle mogelijke gegevens over Japanse kampen, waaronder voor zover niet door de Japanners vernietigd, ook namenlijsten van geïnterneerden. Zo zijn de Tjidengkamp-namenlijsten, opgesteld in april 1944 en augustus/september 1945, evenals een lijst van overledenen in augustus/september 1945 op de site gepubliceerd. Kijkt u vooral hier. Een schat aan informatie is te vinden op de site www.japansekrijgsgevangenkampen.nl en op de site www.bersiapkampen.nl. Het bestuur van de Stichting Tjidengkamp is hem voor zijn immense werk buitengewoon veel dank verschuldigd.
Henk Camping (voorzitter)

De Tjidengkamp Reunie van 2025 zal de laatste zijn die ik organiseer. Ik heb sinds 2018 de reünies met veel plezier georganiseerd en in die periode heel veel bijzondere mensen ontmoet. Als een echte einzelgänger heb ik alles van A tot Z zelf gedaan. Het “kantoor van de stichting”, dat was ik. Tenslotte, in de huidige opzet wordt het werk “om niet” uitgevoerd.

De organisatie van de reunie van 18 mei 2025 zou ik graag verzorgen samen met diegene(n) aan wie ik het stokje kan overdragen.
Heb je belangstelling mail mij dan of bel mij 06-20019553
Henk Camping (voorzitter)

Ik kan iedereen aanraden zich te abonneren op de Nieuwsbrief Indisch Netwerk van Peter Bouman. In zijn nieuwsbrief vond ik de volgende interessante info:
– Een interview met Pieter van Huystee in het radioprogramma Nooit meer slapen.
– De speellijst van de film “Als ik mijn ogen sluit. Leven met de Japanse kampen”.
– Informatie over de site Indische Literaire Wandelingen waaronder ook een wandeling door de wijk Tjideng.
– Een volgende film dient zich aan: Japanse kampen door de ogen van een kind, waarin o.a. Joost van Bodegom geinterviewd wordt.
En nog veel meer, alles te lezen in de regelmatig verschijnende Nieuwsbrief Indisch Netwerk van Peter Bouman, die zijn brieven steevast afsluit met: Salam manis.

Ook interessant, de nieuwsbrief ISTORI KITA.

De Amerikaanse fotograaf John Florea heeft in november 1945 het Tjidengkamp bezocht en foto’s gemaakt voor het tijdschrift Life. De site Google Arts & Culture zijn 141 van die foto’s geplaatst. U kunt ze zien door op deze link te klikken.

Wie die foto’s goed bekijkt ontkomt niet aan de zeer regelmatige verschijning van steeds het zelfde meisje. Een oproep via de nieuwsbrief leidde onmiddellijk tot een reactie en wel van het meisje zelf en van haar zoon. Het is Lily Kloots-Touwen, vaste bezoeker van de Tjidengkamp Reünie. Zij schreef er het volgende over:

Tot mijn grote verbazing herken ik mezelf op die foto’s.  Ik ben die hele gebeurtenis vergeten!  Er gebeurde ineens te veel denk ik.

Bij het aanplakbord sta ik met Adri Sorber en Anneke Veenhuyzen. Bij de stoel met de gitaar zie ik Lidy en Emmy Pijl.

Er zijn nog meer fotografen in het kamp geweest. Ik herinner me wel een keer dat ik bij de poort ben gekiekt.

Deze nieuwe foto’s zijn een prachtige aanvulling, ook een paar buiten het kamp, dank je wel. Gek dat ik me die fotograaf niet herinner. Het was ook zo’n verwarrende tijd, en mijn moeder en ik stonden op het punt om naar mijn vader in Balikpapan, Borneo, te gaan. Er kwamen meer fotografen het kamp binnen, ik herinner me dat Lidy Pijl en ik bij de poort zijn gefilmd. Maar deze foto’s herinner ik me weer niet. Er werd ook een film vertoond: The Mark of Zorro! Dwars over  laan Trivelli, en iedereen sleepte krukjes e.d. mee. Na afloop kregen sommige meisjes waaronder ik een bel whisky. Maar we wilden niet zoenen haha!

Je mag best vertellen dat ik dat meisje ben. Sommige oudjes zullen me misschien nog herinneren. Met voldoening zie ik hoe we in die paar maanden zijn aangekomen!

Een andere reactie kwam van Eline Maquelin. Zij schreef het volgende:

Ik heb het vermoeden op een foto mijn oma, de moeder van mijn vader Koos Maquelin, te herkennen: Marie Louise Bakker, roepnaam Marijke (foto vindt u hier). Ik denk dat zij het meisje achter de paal is. Zij was samen met haar moeder, mevr. M.L. Bekker-Neys in Tjideng.

Opmerkelijk is dat op die foto gehurkt, Lily Kloots-Touwen zit.

Eline Maquelin  zou graag in contact komen met mensen die haar moeder en overgrootmoeder hebben gekend. Stuur daarvoor een mailtje naar info@Tjidengkamp.nl.

Katie Schroor stel de volgende vragen:
Ik zou graag in contact komen met de familie Mongen. Weet iemand iets van de ziekenhuis opname van broertje Dickie Schroor. Klik hier voor contact met mevrouw Cath. T. Schroor.

—

Wie kan mij aan info helpen over Netty van Vliet-Vermeer geb. 28-10-1914 en Hylke van Vliet geb. 04-06-1941. Zij verbleven van begin tot einde oorlog in Kamp Tjideng.
Herman van Vliet.
Reacties kunt u hier geven.
—-
Ik ben heel benieuwd of er nog mensen zijn die mijn oma of haar zusje en moeder hebben gekend en mij wellicht wat meer kunnen vertellen Alle drie hebben ze een paar jaar in het Tjidengkamp gezeten.
Haar naam was Ilse Paula Turpijn, haar zusje heette Nancy Turpijn en hun moeder Henriete Adriana Turpijn-Roukens. De laatste is overleden in Tjideng en is begraven op het ereveld Pandu in Bandung. Mijn oma is geboren in Pekalogan op 13/01/1925.
Robert-Jan Schutter
Reacties kunt u hier geven.
—-
Mijn moeder Sonja Wijmenga toen begin twintig, heeft in Tjideng gezeten samen met haar vriendin voor het leven Suzanne Meyneken. (Wij noemde haar tante Suus) Suus heeft een verhaal geschreven over haar herinneringen in het Kamp onder de naam Suzanne van der Wal-Meyneken. De uitgifte was in eigen beheer. Hier zou mijn moeder ook in voorkomen.
Ik zou heel graag in bezit komen van deze uitgave. Ik zou überhaupt graag informatie willen hebben over mijn moeder, die altijd gezwegen heeft over de jaren in Tjideng. Ze was werkzaam bij de geneeskundige dienst en schijnt een Jap gered te hebben en verzorgd die aangevallen werd door een wilde aap. Ook zou ze privileges hebben en het kamp uit mogen? We weten dat ze zeer goed bevriend waren met een hoog geplaatste arts Maroef voordat ze het kamp in moesten. Mijn moeder studeerde geneeskunde voor ze het kamp in moest. Mijn moeder zat in blok 3.
Mijn mailadres: gcda56@hotmail.com
Alvast bedankt, Gedi
—-
Mijn oma (en haar moeder en haar zus) hebben in Kamp Tjideng gezeten toen mijn oma ongeveer 20 jaar was.
Onlangs heb ik de documentaire ‘Als ik mijn ogen sluit’ gezien. Die riep bij mij de vraag op wat de reden geweest kan zijn dat mijn oma en haar familie naar het kamp moesten. Mijn familie is namelijk Moluks. In de documentaire en verhalen gaat het met name over Nederlanders en soms Indische mensen. Ik weet wel dat mijn oma bij de Nederlandse ambassade gewerkt heeft, maar ik weet niet of dit ook was voordat de naar het kamp moest.
Weet u of er iemand is die mij meer kan vertellen over de mogelijke redenen waarom bijvoorbeeld Molukse mensen naar dit kamp moesten?
Met vriendelijke groeten,
Jana Baard janabaard@hotmail.com
—-
Ik ben op zoek naar informatie over mijn oma (Mien Verstelle – vd Hooft) die samen met mijn moeder (Trees Verstelle) en haar twee <inmiddels overleden> broers (Wim en Jan Verstelle) in Laan Trivelli (Tjideng) blok 3 verbleven. Mijn oma Mien was verpleegster. paulmeerman@kpnmail.nl
—-
Dag ik ben op zoek naar informatie over het werk van mijn oma, Truus de Klerk of Gertrude Elisabeth Smitt (haar volledige meidjesnaam). Zij was dominee in het Karees kamp en is in november 1944 overgeplaatst naar Tjideng. Uit een dagboek van Mevrouw C. Bolhuis Schilstra heb ik vernomen dat ze ook niet haar werk heeft uit kunnen voeren (bijbellezingen in het Amonietenhofje). Ze was samen met haar 3 kinderen in Tjideng en woonde op de Laan Trivelli 125. Weet iemand nog iets over haar of over haar kinderen Liet, Addy of Hans de Klerk? Ik schrijf een roman naar aanleiding van haar levensverhaal. De foto is van het hele gezin in juni 1938 vlak voor vertrek naar Indonesië. Mijn opa Jaap de Klerk was dominee in Buitenzorg en werd geïnterneerd in Baros 5. Informatie graag e-mailen naar fnusink@gmail.com. Alvast bedankt!
—-
Een bericht aan Frank Fagel:
Op uw website staat 12 juli 2022 van Frank Fagel die naar familie Sindorff zoekt. “Zijn moeder en haar zusjes en jongste broertje met moeder waren daar geïnterneerd, de oudste zoon en vader werden geïnterneerd in een ander kamp. Pas na de Merdeka periode zijn zij gerepatrieerd naar Nederland”.
Al jaren ben ik bezig met reconstructie van de familie Sindorff. Soms met 1 f, soms met dubbel f.
Deze Rob Sindorff zit niet in mijn directe familie lijn maar een zij tak ergens. In het artikel staat dat Rob
“De gevolgen van zijn verblijf in het Indische concentratie kamp reeds aardig te boven (lijkt) te komen”. Volgens mij kwam hij uit voor zwemclub het IJ in Amsterdam (noord?). Aardig wat jaren terug kan ik mij herinneren dat mijn oom Tom Sindorff meldde dat hij wel wist van Rob Sindorff, de zwemmer, vanwege zijn talent en heeft meen ik zijn zoon naar hem vernoemd. Deze tak zat toevallig ook in Amsterdam noord en is verhuisd naar Boxtel. Veel Sindorff’s zijn er niet (meertens namen instituut) en bij www.sindorff.eu zal ik aan deze Rob ook een BLOG toewijden.
Ik heb geen adres, maar wellicht contact met de zwembond zou een richting kunnen zijn.
Met vriendelijke groet,
Ingrid Sindorff / Ingrid.sindorff@xs4all.nl
—-
Onderwerp: Leonardus M. de Wit (°05/04/1905 Nieuw-Vossemeer – †18/07/1975 Bergen op Zoom)
Graag zou ik in contact komen met een van de kinderen en/of een van de kleinkinderen van Leonardus. Dit vanwege het reconstrueren van de familiegeschiedenis. Mijn oma Anna de Witwas een zus van Leonardus.
Ik hoop dat iemand kan en wil reageren op mijn oproep? met vriendelijke groet
Jan Verswijveren in Bergen op Zoom janvers1962@hotmail.com
—-