4 Reacties

  1. * Veel waardering en veel dank voor de organisatie van deze geslaagde en zo bijzondere dag!
    * Ik miste de gezellige Indische muziek en de ontroerende Indische liedjes van een kleine Indische band! Werkelijk! Het was in 2016 zeer sfeer bepalend.
    * Tafels volgens de straatnamen van het kamp, een bijzonder origineel idee van 2016, waarom niet weer gedaan? Kleine moeite, groot effect!
    * Het Onze Vader kwam niet over het voetlicht, beter eerst het gebed en dan de piano muziek. Leg ook aan de mede Tjidengers uit waarom het Onze Vader zo kamp-eigen is!Niet iedereen weet dat.
    * Het commitee liet wat steken vallen. Geeft niet, take it easy, volgende keer beter.
    * Als er belangstelling voor is vertel ik volgende keer mijn kampverhaal: ‘Een kampjongen van tien’, duurt ongeveer 20 minuten.

  2. Wat ontzettend jammer dat ik er vanavond pas achter kwam dat er een Tjideng reünie was.
    Had er graag samen met mijn moeder, Trees Verstelle (geb. 1933 Tanjung Karang, Zd-Sumatra) bij geweest. Mijn moeder heeft samen met mijn oma (Mien Verstelle-van der Hooft) en haar broertjes Jan en Wim in het Tjideng kamp gezeten.
    Misschien volgend jaar?

  3. Ook ik vind het ontzettend jammer dat dit niet eerder bekend was bij mij. Mijn moeder is vorige maand overleden. Ze is 88 jaar geworden. Ze heeft ook in het tjideng kamp gezeten, samen met mijn oom en mijn oma. Mijn moeder heeft tot een jaar of 5 geleden nooit iets verteld over de ontberingen die ze daar heeft meegemaakt. Pas toen ze 83 jaar oud was kon ze er over praten. Pas toen wisten wij waar die nachtmerries vandaan kwamen en waarom ze een zo ontzettende haat tegen Japanners had. Ik herinner mij een moment dat mijn moeder toen ze 75 jaar was met stenen ging gooien naar een bus met jappen. Graag was ik met haar naar de reünie geweest. Maar het is nu te laat

    • Dag Richard, ik probeer nu al drie jaar een zinvolle Tjidengkamp Reünie te organiseren. Het lukt steeds beter, vooral omdat ik merk dat niet alleen de oud Tjidengers komen, maar vooral ook hun kinderen en zelfs kleinkinderen. Ook voor mijn moeder is het “te laat”. Zij overleed in 1997 en heeft er ook nooit over gesproken. Ik organiseer het namens haar en al die (groot)moeders en soms (groot)vaders die er gezeten hebben, dus ook voor jouw moeder. Ik nodig je van harte uit voor de volgende reünie op 3 mei 2020.

Reacties zijn gesloten.