Mijn moeder is al een aantal jaren geleden overleden en wij weten natuurlijk van haar verblijf in Tjideng en de verhalen over de kampcommandant Sonei. Ook hebben we nog wat materiaal uit het kamp en een enkel kaartje als restant van de toenmalige (zeer beperkte) uitwisseling met haar man Wiebe Hommes, toen krijgsgevangene.
We zijn als familie nu proberen te achter halen hoe e.e.a precies is gelopen en voor zover ik op dit moment kan nagaan komt zij niet voor op de gepubliceerde lijst van Tjideng van medio 1944, maar wel op de lijst van augustus 1945.
Ik weet van haar dat ze daarvoor in Bandung zat, in ieder geval in Karees en misschien ook een tijdje in Tjihapit.
Uit de gepubliceerde lijsten weet ik dat op 29 november uit Karees en op 2 dec. 1944 uit Tjihapit vrouwen en kinderen zijn vertrokken naar Tjideng. met aankomsten in Tjideng op 1 en 3 december. Dus ik vermoed dat ze begin december 1944 in Tjideng is gearriveerd. Ik weet ook dat zij zeer ziek was en vlak voor de wapenstilstand in het kampziekenhuis lag. Ze is direct daarna naar het ziekenhuis getransporteerd en heeft het dankzij de toen weer ter beschikking komen de medicijnen maar net gehaald.
Mij zus Marjolein heb ik nooit gekend. Zij is tijdens de beruchte repatriëring met de Nieuw Amsterdam in december 1945 en de overstap op Southampton op de Almazora zoals zo veel kinderen ziek geworden (mazelen) en vrijwel direct na aankomst begin januari 1945 op 6-jarig leeftijd overleden (tezamen met vele andere kinderen onderweg en ook na aankomst).
We weten dit omdat we beschikken over de indringende brievenwisseling met haar man Wiebe, die in Indonesië is gebleven en toen naar Soerabaja was gestuurd (niet lang na de afschuwelijke ontwikkelingen daar met de vele moorden (Bersiap).
Ik ben daarom erg benieuwd op iemand haar toevallig nog kent uit die tijd en haar nog herinnert. Het gaat om:
Aaltien Hommes de Jong
Marjolein Hommes geb. 1939